Kwestia praw, jakie przysługują małżonkowi w sytuacji, gdy jego współmałżonek nie przyczynia się do zaspokojenia potrzeb rodziny stanowi bardzo interesujący temat. Dlatego właśnie postanowiliśmy przybliżyć Wam tę kwestię. Poniżej prezentujemy artykuł, który dotyczy właśnie takiej sytuacji.

Zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2086 ze zm., dalej: k.r.o.) oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli.

Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym.

Jeżeli któryś z małżonków postępuje wbrew powyższemu unormowaniu i nie przyczynia się do zaspokojenia potrzeb rodziny, drugi z małżonków może:

  1. uzyskać środki na zaspokojenie potrzeb rodziny w trybie zwykłym tzw. wytoczyć powództwo zawierające żądanie orzeczenia dokonywania odpowiednich wpłat do rąk drugiego z małżonków. W pozwie należy zaznaczyć, że wypłaty te są przeznaczone na zaspokojenie potrzeb rodziny. Wybierając ten tryb, powód korzysta w procesie oraz w postępowaniu egzekucyjnym z przywilejów przyznanych roszczeniom alimentacyjnym;
  2. małżonek może zażądać jedynie alimentów na dziecko bądź alimentów na siebie;
  3. skorzystać z nadzwyczajnego i zarazem uproszczonego trybu uzyskania środków pieniężnych na podstawie art. 28 k.r.o., zgodnie z którym jeżeli jeden z małżonków pozostających we wspólnym pożyciu nie spełnia ciążącego na nim obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, sąd może nakazać, ażeby wynagrodzenie za pracę albo inne należności przypadające temu małżonkowi były w całości lub w części wypłacane do rąk drugiego małżonka.

Szczególny tryb przewidziany w art. 28 k.r.o. znajdzie zastosowanie w sytuacji, gdy łącznie zostaną spełnione dwie przesłanki:

  • jeden z małżonków nie przyczynia się do zaspokojenia potrzeb rodziny;
  • małżonkowie w chwili złożenia przez jednego z nich wniosku o nakazanie wypłacenia mu wynagrodzenia za pracę drugiego małżonka, muszą pozostawać we wspólnym pożyciu; separacja faktyczna wyklucza wydanie przez sąd takiego nakazu.

Wniosek o wydanie nakazu wypłaty wynagrodzenia za pracę małżonka do rąk drugiego małżonka powinien zawierać:

  • oznaczenie miejscowości i daty;
  • oznaczenie sądu (właściwy rzeczowo jest sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy, tj. małżonka występującego z wnioskiem);
  • oznaczenie wnioskodawcy oraz uczestnika postępowania (małżonka wobec którego nakaz wypłaty wynagrodzenia ma zostać wydany);
  • określenie żądania zawartego we wniosku;
  • uzasadnienie wniosku;
  • podpis wnioskodawcy oraz wykaz załączników do wniosku;
  • potwierdzenie dokonania opłaty stałej od wniosku w wysokości 100 zł.

Nakaz wypłaty wynagrodzenia może objąć wszelkie inne powtarzające się należności, np. wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia. Natomiast nie może objąć wynagrodzenia z tytułu sporadycznych prac zleconych, chociażby stanowiły one jedno ze źródeł utrzymania rodziny.

Wykonanie postanowienia zawierającego nakaz wypłaty wynagrodzenia do rąk drugiego małżonka następuje bezpośrednio przez sąd, bez potrzeby angażowania komornika. Sąd przesyła bowiem odpis postanowienia do pracodawcy małżonka, na którego został nałożony taki obowiązek wraz z wezwaniem, aby przypadające wynagrodzenie za pracę przekazywał na rzecz uprawnionego małżonka.

Należy także dodać, iż w przypadku zmiany pracy przez małżonka zobowiązanego z tytułu nakazu, konieczne jest złożenie wniosku o wydanie nowego postanowienia.

Źródła:

  1. Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2086 ze zm.).
  2. Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 755 ze zm.).
  3. Publikacja „Porady prawne i obywatelskie” w ramach projektu pn. „Udzielanie wsparcia prawnego (…)”, realizowanego ze środków unijnych w ramach działania 5.4. „Rozwój potencjału trzeciego sektora” Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Fot.: contato1034